بیماری ام اس و علائم بروز آن

اگر شما نیز یکی از افراد مبتلا به ام اس هستید یا نزدیکانی دارید که به این بیماری مبتلا شده اند، توصیه می کنیم که با ما همراه باشید تا به بررسی بیشتر بیماری ام اس و علائم بروز آن بپردازیم.

ام اس چه زمانی اتفاق می افتد؟ام اس زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن که کار محافظت از کل بدن را به عهده دارد، به اشتباه دستور حمله به پوسته محافظتی سلول های عصبی در مغز و ستون فقرات را می دهد. این به معنای آن است که سیستم ایمنی بدن اشتباه می کند. در این حالت ارتباط بین دستورالعمل های مغز و بدن بر هم می خورد و دیگر سیگنال هایی که مغز ارسال می کند به راحتی به اعضای بدن منتقل نمی شود.

علائم ام اسعلائم و نشانه‌های ام اس ممکن است از فردی به فرد دیگر و در طول دوره بیماری بسته به محل رشته‌های عصبی آسیب‌دیده بسیار متفاوت باشد. علائم اغلب بر حرکت افراد تأثیر می گذارد، که عبارتند از :

-بی حسی یا ضعف در یک یا چند عضو از بدن که معمولاً در یک سمت بدن در یک زمان رخ می دهد، یا پاها دچار

حس شوک الکتریکی که با حرکات خاص گردن، به ویژه خم شدن گردن به سمت جلو (نشانه Lhermitte) رخ می دهد.

-لرزش، عدم هماهنگی یا راه رفتن ناپایدار

-مشکلات بینایی نیز رایج هستند، از جمله :

از دست دادن جزئی یا کامل بینایی، معمولاً در یک چشم در یک زمان، اغلب با درد در حین حرکت چشمدوبینی طولانی مدتتاری دیدعلائم بیماری ام اسعلائم مولتیپل اسکلروزیس ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

لکنت زبانخستگیسرگیجهسوزن سوزن شدن یا درد در قسمت هایی از بدن شمامشکلات در عملکرد جنسی، روده و مثانهنشانه های ثانویه بیماری ام اسعلائم و نشانه های خطرناک تر بیماری ام اس زمانی اتفاق می افتد که میلین ها یا همان پوسته های محافظتی سلول های عصبی آسیب ببیند. این علائم اگر زود تشخیص داده شوند، به کمک متخصص مغز و اعصاب و تاکتیک ها و داروهای روانبخشی قابل کنترل خواهند بود. از بارزترین نشانه های ثانویه بیماری ام اس می توان به موارد زیر اشاره نمود:

افزایش میزان دفع ادرار حتی در طول شب نیز که مثانه به طور کامل تخلیه نمی شود؛یبوست بیش از حد؛عدم هماهنگی در اعضای بدن؛مشکل یا تغییرات در نحوه راه رفتن؛عدم حفظ تعادل در حالت ایستاده؛سرگیجه دائم؛تغییرات احساسی و حالت افسردگی، ترس بیهوده از عوامل ناشناخته و اضطراب (در این مورد داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها به کنترل این احساسات کمک می کنند)؛حرکات ناخواسته چشم و دید دوگانه؛احساس خستگی دائم به خصوص بعد از ظهرها؛مشکلات گرما و خستگی همیشگی بدن (در حالت عادی بدن بعد از ورزش دچار خستگی می شود اما با استراحت این خستگی و گرما رفع می شود، اما فرد مبتلا به ام اس حتی بعد از استراحت این گرما را در بدن خود احساس خواهد کرد)؛اسپاسم عضلانی و سفت شدن عضلات پا همراه با درد؛بروز مشکلات جنسی که در خانم ها به صورت خشکی واژن و در مردان با مشکلات نعوظ همراه است؛مشکلات تلفظی (مانند مکث طولانی در تلفظ کلمات) و در موارد حادتر بیماری مشکل در بلعیدن غذا؛بر هم خوردن تمرکز؛لرزش های شدید و خفیف بدن؛کاهش عضلات و تراکم استخوان ها به دلیل به مشکلاتی که در راه رفتن ایجاد می شود.بیماری ام اس اشکال و انواع بسیار گسترده ای دارد و علائم و نشانه ها در افراد متفاوت است. باید بتوانید این علائم را کنترل کنید و به زندگی طبیعی خود بپردازید.چه عللی موجب بیماری ام اس می گردد؟علت مولتیپل اسکلروزیس ناشناخته است. این یک بیماری خود ایمنی در نظر گرفته می شود که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله می کند. در مورد ام اس، این نقص سیستم ایمنی، ماده چربی را که فیبرهای عصبی مغز و نخاع (میلین) را می پوشاند و از آن محافظت می کند، از بین می روند.

میلین را می توان با پوشش عایق روی سیم های برق مقایسه کرد. هنگامی که میلین محافظ آسیب می بیند و فیبر عصبی در معرض دید قرار می گیرد، ممکن است پیام هایی که در طول آن رشته عصبی حرکت می کنند مسدود شوند.

مشخص نیست که چرا ام اس در برخی افراد ایجاد می شود و در برخی دیگر نه. به نظر می رسد ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مسئول این امر باشد.

ارتباط بین بیماری سندرم بالینی و ام اساولین علائم و نشانه های بیماری ام اس بین 20 تا 40 سالگی مشاهده می شود. علائم این بیماری گاهی محو می شود اما ممکن است تا دوباره پدیدار شود. علائم و نشانه های این بیماری در افراد مختلف متفاوت است و این نشانه ها ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند.

افرادی که از پیش به بیماری سندرم بالینی یا CIS دچار هستند، بیشتر در معرض خطر بیماری ام اس قرار دارند. بیماری سندرم بالینی شروع سندرم ام اس است و دو نوع از این بیماری وجود دارد:

تک دردی: در این نوع بیماری، فقط یک درد خاص دارید.چند دردی: در این نوع بیماری بدن با چند نوع درد درگیر می باشد.چه عواملی می توانند خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش دهند؟این عوامل ممکن است خطر ابتلا به ام اس را افزایش دهند :

سن ام اس ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما شروع آن معمولاً در حدود 20 و 40 سالگی رخ می دهد. با این حال، افراد جوانتر و مسن تر می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.

ارتباط جنسی زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به ام اس عود کننده و فروکش کننده هستند.

سابقه خانوادگیاگر یکی از والدین یا خواهر و برادر مبتلا به ام اس شوند، امکان ابتلا به این بیماری در شما افزایش می یابد.

عفونت های خاصویروس های مختلفی با بیماری ام اس مرتبط شده اند، از جمله اپشتین بار، ویروسی که باعث مونونوکلئوز عفونی می شود.

نژادافراد سفیدپوست، بیش تر در معرض ابتلا به ام اس هستند.

اقلیمام اس در کشورهای دارای آب و هوای معتدل، بسیار شایع است.

ویتامین Dداشتن سطوح پایین ویتامین D و قرار گرفتن کم در معرض نور خورشید با خطر بیشتر ابتلا به ام اس مرتبط است.

برخی بیماری های خود ایمنیدر صورت داشتن سایر اختلالات خودایمنی مانند بیماری تیروئید، کم خونی خطرناک، پسوریازیس، دیابت نوع 1 یا بیماری التهابی روده، خطر ابتلا به ام اس کمی بیشتر است.

سیگار کشیدنسیگاری هایی که یک رویداد اولیه از علائمی را تجربه می کنند که ممکن است نشانه ام اس باشد، احتمال بیشتری نسبت به غیرسیگاری ها برای ابتلا به ام اس عود کننده و فروکش کننده است را تجربه می کنند.

چطور متوجه شویم که در معرض بیماری سندرم بالینی هستیم؟با شناخت ارتباط بین سندرم بالینی و ام اس، حال این سوال پیش می آید که چطور متوجه شویم که در معرض سندرم بالینی و در نهایت بیماری ام اس قرار داریم؟ از جمله نشانه های بیماری سندرم بالینی که بعدها می تواند به ام اس ختم شود، عبارتند از:

نوع اول علائم مربوط به عصبی است که چشم را به مغز ارتباط می دهد. معمولاً بر روی یک چشم اثر می گذارد و یا می تواند هر دو چشم را درگیر کند. در این حالت بینایی تار و تیره می شود و اجسام به صورت واضح دیده نمی شود. رنگ ها برای فرد زننده و آزاردهنده و خسته کننده می شود. چشم ها به خصوص در زمان حرکت دچار درد خواهند شد.نوع دوم علائم معمولاً روی پاها اثر خواهد گذاشت. همین طور زمانی که سعی می کند سر یا گردن خود را حرکت دهید، احساس شوک الکتریکی به شما دست خواهد داد. این حالت شوک به سمت ستون فقرات یا دست و پاها در حرکت خواهد بود.این دو علائم و نشانه های سندرم بالینی می باشند. البته باید گفت که لزوماً همه افرادی که این علائم را دارند مبتلا به ام اس نخواهند شد اما شانس ابتلا به ام اس با داشتن این علائم بسیار افزایش خواهد یافت. اگر چنین علائم و نشانه هایی دارید و این نشانه ها برایتان نگران کننده هستند، در اسرع وقت باید به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه نمایید تا وی با نوشتن یک آزمایش ام آر آی از وجود این بیماری آگاه شود.

نحوه تشخیص ام اس توسط متخصص مغز و اعصاببرای تشخیص قطعی ام اس، هیچ آزمایشی وجود ندارد که مستقیماً نشان دهد که فرد به ام اس مبتلاست. در نتیجه متخصص مغز و اعصاب شروع به انجام آزمایش هایی مانند تست خون، آزمایش بر روی مفاصل کمر، ام آر آی (اسکن تصویری مغز) و دسته ای آزمایش های خاص که نحوه پاسخگویی سیتم عصبی به محرک ها را ثبت می کند.

راه های درمان بیماری ام اسدرمان بیماری ام اس برای بیمارانی که علائم خفیف دارند و نیاز به درمان های پیشرفته ندارند، از راه های گوناگون انجام می شود که عبارتند از:

درمان از طریق فیزیوتراپی (انجام برخی حرکات ورزشی برای افزایش تمرکز بر روی کارهای روزانه و از بین بردن ضعف پاها)؛آرام سازی عضلات با استفاده از داروهایی مانند باکوفن و زانافکس برای رفع اسپاسم که کمک می کنند فرد به کارهای روزمره خود برسد؛خواب کافیورزش کافی برای افزایش قدرت و تعادل بدن (شنا، یوگا، پیاده روی، تایچی و …)کاهش دمای بدن با اجتناب از قرار گرفتن در معرض گرمای بیش از حدتغذیه و توجه به عادات غذایی (تحقیقات نشان داده است که ویتامین D برای افراد مبتلا به ام اس بسیار مفید است)کاهش استرس با کمک ورزش هایی مانند یوگا، تایچی، ماساژ، مدیتیشن و …منبع : https://drghorbanimoghadam.com/ nasrta...